لساها توهة ..

 طيب وانى لسه تايهة ..وموجوعة زى الأول ..يمكن الطريق مكانه مش هنا ..يمكن مكتوب على التوهة بعيد عن عيونى وبعيد عن دفا قلبى و اقرب من خوفى اللى بقينا اصحاب سوا وأعرفه أكتر مما أعرفك ..الوضع لما بيكون مزرى بيكون موجع على كل الأصعدة ..أه الوجع ممكن يكون ع الهادى بس لسه العوزة فى البكا موجودة ..ولسه انى اجرى على حيطة اتمناها تكون بنى ادم عشان تحضننى وتطبطب على ولو من غير كلام موجود ..

ويفيد بايه الكلام ؟..ما اتكلمنا كتير اوى ..لا الكلام بيداوى ولا الكتابة بقت تشفى زى زمان .. يمكن الهم نوعه اتغير بس لسه القلب والله صغير ..لساه صغير ع الخوف و الوجع والحب بزيادة والهرب بزيادة و الزنقة فى حكم العادة .. يمكن اتغيرنا يا زمن بس لسه جزء من القلب اخضر عمره ما بكى ولا كره ولا حتى عشق ..يمكن بيرقص ساعات ويدق مرات بس نفسه يكون هو اللى حاجم القلب مش بيفرح فى الخفا من غير صوت ..عشان خايف يموت .. 

هروب ..واحشنى اهرب ..يمكن ساعتها بيبان كتير هتتقفل فينفع يكون فيه وقت للشفا من غير صوت ولا حتى ايدين تطبطب ..ألوقت هو اللى هيشفى 

يمكن ؟ بس حتى الهروب بيوجع .. يبقى نروح على فين ؟ 

سفر ..ما كل يوم بنسافر وكل يوم مبنرجعش .. وكأن الحياة بتقف فى محطة واحدة من غير ما تسأل القلب هو بيته فين او عايز يروح فين ؟ القلب معادش بيعوز .. القلب بطل يحلم ..يمكن يأس ويمكن تعب وبمكن ضل ..ويمكن نسى يعنى ايه حلم ..يعنى شبه مات ..

هم الاتنين وجعهم كان واحد ..يمكن التوهة وصلتهم ببعض لاجل ما يتوهوا فى بعض ..يمكن افتكروا انهم لقوا البيت ..بس هم الاتنين مفهموش ان البيت عمره ما بيحتاج حد تانى عشان يكون موجود ..بس فهموا متأخر ..يمكن فرحهم انهم كل مرة بيبصوا فى عيون بعض كانوا بيحسوا انهم شايفين مراية ..بكل الامل والالم والدموع والشغف فى العيون ..بس بعدها كل الكلام اتقال وكل حاجة بقت متعادة او يمكن من كتر الكلام اللى فضل فى القلب ومطلعش .. اتنسى ..كل اللى الزمن عرفه ان أحلى لقا هو اللى بيكون بعد غيبة طويلة اوى ...وان احلى فرحة اللى بتكون بعد شوق كبير ..وان الفراق مش دايما فرقة ممكن يبقى بس محطة وقف القطر فيها وبطل يعوز يكمل ..